Sizlere yine Londra’nın kalbinden aşkı, kayıpı ve küçük iyiliklerin önemini anlatan bir hikaye anlatacağız. Margaret ile Oswald’in hikayesi Embankment istasyonundan kaldığı yerden devam ediyor…

Margaret “O ses nereye gitti?” diye sordu.

İstasyon çalışanları “Hangi ses?” diyerek onun neden bahsettiğinden pek emin değildiler.

“Araya Dikkat Edin! diyen adamın sesi”

Görevliler “Endişelenmeyin hanımefendi. Anonslar hale yapılıyor. Artık hepsi güncellendi. Yeni dijital sisteme geçildi. Artık yeni sesler ile beraber daha çok seçenekler mevcut”

Sustu.

“İyimisiniz?”

Morali bozuk bir şekilde “O ses. Benim eşimin sesiydi…”

Eşi Oswald ise bir aktördü. Hiçbir zaman ünlü olamamıştı ama 70’lı yıllarında Londra metrosuna (Underground) bağlı Kuzey hattı (Northern line) için yapılan bütün istasyon anonslarını kendisi seslendirmişti. Oswald 2007 yılında hayata gözlerini yummuştu.

Eşinin ölümü Margaret’in kalbinde derin bir yara açmıştı ama Oswald’in sesini Embankment’daki sevgiliyi bekleme durağına giderek duyabilmesi bile ona yetiyordu. Hatta bazen canı çok acıdığında yine aynı istasyona uğrar ve eşinin sesini hiç bıkmadan dakikalarca dinlerdi.

Herkes için belki sıradan bir anonstu ama Margaret için bir nevi sevdiği adamın hayaletinin ona seslenişiydi.

Beş yıl boyunca evden işe giderken hep bu yolu kullanmıştı. Artık bu onun için rutin haline gelmişti. Çünkü eşinin sesi – hatırası – oradaydı.

Şimdi bu hatırada gitmişti.

Embankment’daki çalışanlar bütün metro hattının mecburiyetten dolayı yeni dijital sistemine geçtiığini belirterek Margaret’tan özür dilediler.

Teselli olarakda eski kayıtların arasından eğer eşinin seslendirdiği anonsları hale duruyorsa o zaman bunları bulmaya çalışacaklarına dair ona söz verdiler.

Margaret bunun çok düşük bir ihtimal olduğunu biliyordu ama yinede nezaketen istasyon görevlilerine teşekkür ederek oradan ayrıldı.

Bir yılbaşı günü Margaret yine aynı metro hattında treninin gelmesini beklerken aporlörden tanıdık bir ses duydu.

Duraksadı.

Bu o delilerce sevdiği adamın sesısydi.

İnanamadı.

‘Araya Dikkat Edin! dedi Oswald.

Embankment çalışanları verdikleri sözü yerine getirmiştiler. Arşivler taranmıştı. Eski kasetler bulunup restore edilmişti. Gereken evrak işleri halledilmişti ve böylece olası engellerde ortadan kaldırılmıştı. Oswald’in ses kayıtlarını dijitale dönüştürmek için çok insan emek vermişti.

Ve hep beraber Oswald’in tekrar konuşmasını sağlayarak biricik Margaret’ına kavuşturmuştular.

O yüzden bugün bile Embankment istasyonuna gittiğinizde Kuzey hattından Northbound platformuna vardığınızda o banka oturun. Şehirdeki diğer bütün metro hatlarından tamamen farklı bir ‘Araya Dikkat Edin’ sesi duyacaksınız.

İşte o Oswald’in sesi…

YAZI: HÜSEYİN H.KAYA / FOTOĞRAF: LUKE AGBAIMONI